Πέμπτη 20 Μαΐου 2021

Θεόγυμνο σ’ αγάπησα



Στο σκοτάδι βουλιάζουν οι λέξεις. Λέξεις ετερόκλητες σε διεκδίκησης πόλεμο αδηφάγο. Νύχτα αταλάντευτη. Είτε ψιλοβρόχι, είτε κρύο τσουχτερό αβέβαιες οι κατευθύνσεις. Πόνος. Ζωή σ’ αναστολή. Πόθοι επιτακτικοί σ’ εγρήγορση. Χρόνος. Ετερόκλητες λέξεις σ’ αγωνία. Ο χρόνος κυλά. Ο χρόνος ερημώνει. Ο χρόνος άρχει. Σ’ αγαπώ σ’ ένα χρόνο που παγίδα είναι. Κυλάει αναπότρεπτα σ’ ένα σύμπαν-ρολόι. Κοιτάς τα χέρια σου κι έτσι άδεια δεν τ’ αναγνωρίζεις. Έτσι άδεια τα χέρια σου αγάπησα.

 

Ονειροκρίτης μωρό. Ονειροκρίτης δόντια. Ονειροκρίτης φίδι. Χρόνος φίδι. Σε κρύους κι ανεμοδαρμένους τόπους ούτε σπίτια-φωλιές, ούτε ρούχα κατάσαρκα. Μεταξύ εισπνοής κι εκπνοής, ζωή καπνομίχλη. Εκεί. Στη δική σου τη γη, του πυρός την παγωμένη.

 

Έτσι γυμνό, θεόγυμνο σ’ αγάπησα.